Onderwijs-Jezelf-Programma's ;)
In de vorige blog schreef ik: We vertalen de data binnen de kaders van onze programma's, waar we ons niet bewust van zijn, en missen zo de dieperliggende laag. Dat is ook wat maakt dat veranderen vaak zo moeilijk voor ons is. En waarom we 'het spel' van deze werkelijkheid lang niet altijd kunnen waarderen.
Het komt vaker voor dat mensen zich afvragen of ze nu eigenlijk helemaal vrij moeten zijn van alle programma's die er vermoedelijk in ieder van ons lopen. Ik heb mezelf dat natuurlijk ook vaak afgevraagd. De antwoorden kunnen verschillend zijn, afhankelijk van de fase van ontwikkeling waarin je je bevindt. Als je je net bewust begint te worden van wat programma's zijn en hoe ze in je werken, dan kan het heel behulpzaam zijn om je ervan te willen bevrijden. Want dat verlangen maakt dat je de moed hebt om steeds opnieuw ernaar te kijken. En dus onder ogen te willen zien waar je een vrij-denkend/-voelend/-handelend mens bent en waar ook niet.
Er is vermoedelijk - en hopelijk - echter ook een moment waarop je je realiseert dat 'vrij zijn van' misschien niet je doel moet zijn, want je ontdekt dat je eigenlijk geen idee hebt van alle programma's waarmee je behept bent (hierna ga ik nog in op en praktisch voorbeeld dat een beeld geeft van hoe we die programma's voortdurend ingegeven krijgen). Dus jezelf helemaal schonen, lijkt dan een onbegonnen taak. Je kunt op dat moment de moed helemaal opgeven. En je kunt kijken naar wat andere, meer vruchtbare manieren kunnen zijn.
ILLUSIE
Dat is daarom vaak ook het moment waarop we ervaringen op gaan doen met de dimensie van het nulpunt-bewustzijn. Want dat is vermoedelijk de nuttigste en meest heilzame weg, omdat die radicaal vrij makend is. Want als je hebt geleerd om de datastroom van je werkelijkheid stil te leggen - zoals je doet als je rust in nulpunt-bewustzijn - dan begin je te zien dat al die programma's uiteindelijk een illusie zijn. Het zijn slechts 'data' en je hoeft je er niet mee te identificeren zoals je gewend bent te doen in je dagelijks leven. Op dat moment ervaar je dus niet dat de programma's verdwenen zijn, maar je ervaart dat je er helemaal vrij van kunt zijn omdat jij zelf al vrij bent.
Je kunt vervolgens leren om je ook gedurende je dag steeds meer en verdiepend gewaar te zijn van nulpunt-bewustzijn. Vanuit die bewustzijnstoestand ervaar je dat de datastroom van je dagelijkse leven 'online is', maar dat jij die datastroom niet bent. Die oefening verdiept zich naarmate je die vaker doet, waardoor je je meer en meer bewust wordt van de illusie van welk programma dan ook.
Dat maakt dat je op een punt in je ontwikkeling komt, waar je:
de (onbewuste) programma's steeds beter kunt en wilt zien, omdat je er (steeds) minder mee geïdentificeerd bent;
vanuit het groeiende besef dat je er niet vrij van hoeft te zijn, omdat je er al vrij van bent, steeds beter weet te werken aan het verwijderen van programma's die je niet dienen.
Het is belangrijk om te benadrukken dat ik met dit alles niet beweer dat als je je nu maar oefent in het verkeren in de nulpunt-bewustzijnsstaat, dat je dan niks meer hoeft te doen. Er zijn mensen die ervan overtuigd zijn dat dat het enige is dat nodig is om een psychisch/spiritueel gezond mens te zijn. Mijn ervaring, met mezelf en anderen, is dat ook dat een illusie is. Het vraagt een blog op zich om uit te leggen waarom dat zo is, dus daar zal ik nog eens ruimte voor maken. Voor nu wil ik graag benadrukken dat veruit de meesten van ons wel het een en ander op te ruimen hebben en dat mediteren alleen dan niet voldoende is.
VRIJ WORDEN EN VRIJ ZIJN
Terug naar het antwoord op de vraag: moet ik helemaal vrij zij van alle programma's waarmee ik behept ben? Het meest fundamentele antwoord is: nee, dat is uiteindelijk niet de bedoeling. Het is niet nodig omdat je al vrij bent. Vanuit de wetenschap en de ervaring dat je vrij bent, ben je echter wel steeds bereid en dus in staat om je zoveel mogelijk bewust te worden van alle programma's die je maken dat je je onvrij voelt. En daardoor onvrij handelt.
De titel van deze blog is Onderwijs-Jezelf-Programma's. Dat is een titel met een knipoog, omdat we gaandeweg ons steeds bewuster geleefde leven, ontdekken dat we oude programma's overschrijven met nieuwe. Precies zoals we met onze computer doen. We hebben een harde schijf en die is van kleins af aan volgeschreven met allerlei programma's. Om te beginnen de gewoonten van ons gezin (en daarmee die van onze hele bloedlijn) en niet te vergeten dienen zich dan ook al snel de programma's aan van ons onderwijssysteem.
Je hebt mogelijk deze TED-talk van Ken Robinson, onderwijskundige, wel gezien waarin hij het onderwijssysteem hekelt (interessant in wat hij zegt is dat dat systeem in grote lijnen over de hele wereld op dezelfde manier ingericht, wat je meteen van alles doet afvragen over de mondiale programma's die er lopen in iedereen die onderwijs heeft genoten).
Wat uit deze informatie blijkt is dat onze harde schijf - vanaf in elk geval het moment dat we 4 jaar zijn - via onze onderwijssystemen geprogrammeerd is met informatie die van weinig nut is als het gaat om dat je geleerd krijgt:
wie je werkelijk bent (een vrij, en zich ontwikkelend wezen) en wat van daaruit je werkelijke talenten zijn;
hoe je die talenten in kunt zetten, zodat je een nuttig en voldoening gevend leven kunt leiden en dus een gelukkig mens kunt zijn.
Interessant vind je niet? Het lijkt erop te wijzen dat dit systeem gebaseerd is op het maatschappelijke programma dat mensen er vooral zijn om de economie draaiende te houden. De output van het systeem is immers: diploma > werk > geld > verplichtingen > afhankelijkheid van geld > afhankelijkheid van werk etc.
Het programma van dit systeem maakt ook dat we het heel gewoon vinden dat we 'onvrij zijn'. Dat krijgen we immers van kleins af aan geleerd. We stellen ons daar dus nauwelijks vragen bij. We vinden in ons hart misschien wel dat onderwijs zou moeten gaan over ons vrijelijk kunnen ontplooien om zo vanuit het beste van onszelf bij te dragen aan het geheel. Maar we leggen ons neer bij dat het nu eenmaal niet zo is en gaan weer aan ons werk.
Dat is het logische gevolg van dat het onderwijssysteem ons al helemaal de weg niet wijst naar tijdloze wijsheid in ons, die ons in staat stelt te ervaren dat we aan de basis altijd al vrij zijn (zoals je met een beetje 'onderwijs-jezelf-meditatieprogramma' zou kunnen ervaren).
UPGRADEN
Hoe zou dat komen? Is misschien je volgende vraag. De antwoorden daarop kunnen, afhankelijk van wie je het vraagt, heel verschillend zijn. Ik wilde dat voor nu even buiten beschouwing laten, want het gaat er hier vooral om dat we ons realiseren dat we op allerlei fronten minder vrijdenken/-voelend/-handelend zijn, dan we vaak aannemen. En aan ons dus de nobele taak om onszelf te onderwijzen. En onze harde schijf te herprogrammeren met programma's, die steeds optimaal bijdragen aan ons welzijn. Dat is, op dit moment in onze menselijke ontwikkeling, ons echte werk.
Welke programma's dat voor jou zijn hangt vooral ook af van waar je bent in je ontwikkeling. Het is mijn ervaring - de vele invalshoeken op Deja.Nu zijn daar een weerspiegeling van - dat nieuwe programma's nuttig kunnen zijn voor je volgende stappen, en dan ook weer ge-upgrade willen worden. Want dat leert me om 'het spel' van deze werkelijkheid te waarderen, juist ook als ik inzichten op doe die erg oncomfortabel kunnen zijn voor mijn 'gewoonte ik'.