Mainstream wetenschap flirt met virtuele werkelijkheidstheorieën

In de mainstream wetenschap zijn er steeds meer onderzoekers, die lijken te constateren dat de uitkomsten van hun onderzoek niet verklaard kunnen worden op basis van de huidige wetenschappelijke bevindingen.

En een groeiend aantal wetenschappers*, met name in de fysica maar ook in de psychologie, filosofie en cognitiewetenschap, is daarbij van mening dat onze werkelijkheid wel eens 'virtueel' zou kunnen zijn. Als zij die theorie als uitgangspunt nemen, dan wordt het namelijk opeens een stuk eenvoudiger om bepaalde 'mysteries' - waar de wetenschap al lange tijd mee worstelt - logisch te verklaren.

Hieronder zie je een presentatie van de cognitiewetenschapper Donald Hoffman. Als je ernaar luistert (duur ± 20 min en Nederlands ondertiteld), dan kun je goed volgen hoe het komt dat een wetenschapper tot de conclusie komt dat onze huidige wetenschappelijke theorieën niet meer werken. En dat er een radicaal ander perspectief op onze werkelijkheid nodig is, zodat we als mensen beter kunnen begrijpen hoe onze werkelijkheid mogelijk in elkaar steekt. Dat dient namelijk ook een maatschappelijk belang.

Nu is het, vanuit de uitgangspunten hier op Deja.Nu, belangrijk om in het achterhoofd te houden dat we het niet over het exact hetzelfde hebben als wetenschapper als Donald Hoffman. Het verschil tussen de virtuele werkelijkheidstheorie, die nu in opkomst is in de mainstream wetenschap en waar het op Deja.Nu, over gaat is nogal fundamenteel.

BEWUSTZIJN: HET GROTE VERSCHIL

Zoals je in de achtergrondinformatie over de inhoud van Deja.Nu kunt lezen, hanteren we bij alles wat we zeggen over onze 'virtuele werkelijkheid' twee belangrijk aannames:

• evolutie bestaat;

• bewustzijn bestaat én bewustzijn is de bron van onze werkelijkheid.

Dat evolutie bestaat is vermoedelijk voor verreweg de meeste wetenschappers zo klaar als een klontje. Maar dat bewustzijn de bron is waar onze werkelijkheid uit voortkomt, dat is voor de veruit de meeste wetenschappers een brug te ver.

Waarom? Omdat wetenschappers zich dan naar hun gevoel op glad ijs gaan begeven namelijk dat van de 'religie & spiritualiteit'. Daar hebben zij in de eerste plaats niet voor gestudeerd, dus ze kunnen er vanuit hun kaders niks anders over zeggen dan dat 'het niet meetbaar en dus niet werkelijk'.

Maar als bewustzijn als fundamenteel zou worden gezien, dan maakt dat bovendien dat we allerlei theorieën over boord moeten gooien die we nu voor waar aannemen (zoals ook Donald Hoffman in het filmpje hierboven toegeeft). Dat dat voor de wetenschap in zijn algemeen te ver gaat is dus voorstelbaar. Wil je meer daarover weten, lees dan deze blog over de stand van zaken in de 21ste eeuwse wetenschap.

DE NIEUWE WETENSCHAPPER

Eén van de redenen dat ik op dit blog zo nadrukkelijk spreek over de 'mainstream wetenschap' is dat ik graag onderscheid maak tussen wetenschappers die werken in/voor de reguliere wetenschappelijke instituten. En wetenschappers die voor zichzelf werken en/of voor organisaties die werken op basis van zuivere wetenschappelijke uitgangspunten maar die niet gedwongen zijn om zich te voegen naar 'het geloof' van de reguliere instituten.

Daarom is de informatie die je op Deja.Nu leest vooral gebaseerd op het werk van dat soort onderzoekers. En het werk van fysicus Thomas Campbell is daar leidend in als het gaat om hoe je naar onze werkelijkheid kunt kijken als zijnde een 'virtuele werkelijkheid'.

Campbell is één van de zeer weinige wetenschappers die niet alleen de werkelijkheid buiten zichzelf onderzoekt, zoals de meeste wetenschappers doen, maar die daarbij ook zijn innerlijke werkelijkheid betrekt.

JE EIGEN ERVARING IS ESSENTIEEL

En dat alles leidt niet alleen tot een radicaal nieuwe zienswijze op onze werkelijkheid, maar ook tot een totaal andere manier waarop wij 'leken' ons daartoe kunnen verhouden. Want je kunt met deze theorieën in de hand zelf ondervinden, testen en toetsen en al dan niet nagaan wat voor jou waar is.

Geen ingewikkelde theorie, waar alleen zij die daar heel lang voor hebben gestudeerd iets van kunnen begrijpen. Maar een navolgbare en - met een beetje inlezen - goed te begrijpen uiteenzetting, die je handvatten geeft om zelf op onderzoek uit te gaan.

Dat betekent het einde van een tijdperk, waarin we onze kennis over de geestelijke werkelijkheid voorgeschoteld kregen door 'kerkelijke priesters'. En vervolgens onze kennis over de alledaagse werkelijkheid ingegeven kregen door 'wetenschappelijke priesters'. In allebei de gevallen hadden we een soort van bemiddelaar nodig, die ons moest vertellen 'hoe het nu eigenlijk zit'.

We gaan een tijdperk binnen waar onze eigen innerlijke ervaring essentieel wordt bij het vergaren van kennis over onze werkelijkheid. We gebruiken daarbij de huidige wetenschappelijke bevindingen die kloppen en al het nieuwe wetenschappelijk onderzoek dat gedaan wordt.

En we laten achter wat kennelijk niet meer klopt. Of, om het in de woorden van Donald Hoffman in het bovenstaande filmpje te zeggen: We kunnen nu andere theorieën postuleren over hoe onze werkelijkheid werkt. Dus je moet het vooral als vooruitgang zien dat een theorie niet blijkt te kloppen...

Voor een groot aantal wetenschappers zal dat nog niet zo makkelijk zijn. Maar als wij, niet-wetenschappers, alvast ons eigen onderzoek doen dan creëren we met elkaar gaandeweg die nieuwe werkelijkheid, waarin we onze eigen en gedeelde 'nieuwe waarheden' kunnen vinden.

Meer horen van cognitiewetenschapper Donald Hoffman over (de virtuele) werking van onze werkelijkheid? Dan kun je hieronder een uitgebreid interview met hem bekijken.

______________________

* Voorbeelden van deze wetenschappers zijn:

Edward Fredkin (digitale fysica) en Brian Whitworth (psychologie).

BEWUSTZIJN & PERCEPTIE

En als je de bevindingen van wetenschapper Donald Hoffman (filmpje boven) mag geloven, dan is onze perceptie allesbepalend als het gaat om wat we zien en hoe we het zien. Daarom is het ook zo belangrijk dat wetenschappers zich gaan realiseren dat hun eigen bewustzijn (en bewustzijnsontwikkeling) van fundamenteel belang is als het gaat om hoe zij onderzoek doen en hoe ze hun bevindingen interpreteren. En dus dat zij zich gaan realiseren wat zij en ook niet kunnen zeggen over de werking van onze werkelijkheid.

Thomas Campbell heeft een diepgaande studie gemaakt van hoe bewustzijn werkt, welke staten van bewustzijn er zijn en wat die verschillende staten ons vertellen over hoe je de werkelijkheid ziet. Dat deed hij door daar als wetenschapper zelf ervaring mee op te doen.

En doordat hij dat gedurende een aantal decennia heeft gedaan, is hij in staat geweest om zijn eigen bewustzijnsonderzoek te combineren met allerlei wetenschappelijke theorieën over onze werkelijkheid. En daar is een radicaal nieuwe visie op onze werkelijkheid uit voortgekomen waarover je in de verschillende Deja.Nu-blogs kunt lezen en ook op deze pagina met achtergrond-informatie.