De logica achter een liefde-vollere wereld

Zeker zullen er in de loop van onze geschiedenis beschavingen zijn geweest, waar het er vrediger aan toe leek te gaan dan in onze tijd. Maar of het daarbij ging om grote groepen mensen is de vraag. In die zin lijken we op de drempel te staan van een tijdperk, waarin we ons op een veel grotere schaal bewuster worden van onze verbondenheid, dan ooit eerder het geval was. En dat gebeurt in veel gevallen min of meer automatisch. Bijvoorbeeld omdat we overal naartoe kunnen reizen, anderen kunnen ontmoeten via internet, gratis kunnen bellen met mensen aan de andere kant van de wereld enzovoort.

De wereld wordt kleiner: was op vakantie gaan naar Spanje een aantal decennia geleden nog bijzonder, tegenwoordig voelt dat meer als 'een dagje naar het strand'. Waar een dagje naar het strand in de jaren vijftig een echt vakantiegevoel gaf.

We worden ons steeds bewuster van het feit dat we het spel van samenleven te spelen hebben op een mondiaal niveau. Tegelijkertijd kunnen we ook flinke uiteenzettingen hebben met onze directe buren. Dat maakt leven in onze werkelijkheid complexer en geeft ons vaak ook het gevoel dat bepaalde veranderingen - zoals meer vreedzaamheid - zich maar heel traag voltrekken (áls we al het idee hebben dat die zich voltrekken).

PARADIGMA-SHIFTS

Toch zit er wel een bepaalde logica achter de gedachte dat we echt op weg zijn naar een liefdevollere wereld. Maar is het vermoedelijk ook zo dat er een paar grote paradigma-shifts nodig zijn om ervoor te zorgen dat we met velen een fundamentele verandering doormaken. Je kunt dan denken aan:

• de wetenschap die afstand durft te gaan doen van de huidige modellen van de werkelijkheid (zie deze blog voor meer). Waarom is dat belangrijk? Omdat de wetenschap door veel mensen nog steeds wordt gezien hét instituut dat ons kan vertellen hoe onze werkelijkheid in elkaar steekt. Wetenschappers zullen er meer en meer toe worden gedwongen om andere theorieën in ogenschouw te nemen, die al in opmars zijn en die de uitkomsten van talloze wetenschappelijke experimenten beter uitleggen dan de huidige modellen kunnen (zie deze blog).

• een groeiend aantal wetenschappers waagt zich aan onderzoek van virtuele werkelijkheidstheorieën, omdat zij zien dat die leiden tot betere én eenvoudigere antwoorden op complexe vragen. Maar weten is nog iets anders dan ervaren. Kennis moet dus indalen, ook in een samenleving, zodat het praktische gevolgen heeft voor ons dagelijkse (samen)leven.

• met de virtuele werkelijkheidstheorie als basis gaan we ons via logische redenatie realiseren dat deze werkelijkheid geëvolueerd is uit 'iets anders' dan zichzelf. Een virtuele werkelijkheid kan zichzelf immers niet creëren. En van daaruit wordt de basis gelegd voor weten en ervaren dat bewustzijn de basis is van onze werkelijkheid.

• zodra we ons op grote schaal bewuster worden van bewustzijn, als de basis van onze werkelijkheid, zien we hoe logisch het is dat bewustzijn zelf evolueert. En dat het bewustzijnssysteem gericht is op duurzaamheid. Sociale systemen als deze zijn continu bezig om hun entropie te verlagen, ofwel om wanorde om te zetten in orde. In gewone mensentaal betekent dat dat het systeem steeds gericht is op groei van liefde. Want liefde brengt orde. Angst creëert wanorde.

En zo begint er, vanuit wetenschappelijke inzichten (die je heel makkelijk kunt vertalen naar spirituele wijsheden die voor bepaalde mensen ook al heel logisch zijn), een nieuwe logica van en voor samenleven te ontstaan.

Evolutie-theorieën die de 'overleving van de sterkste' als uitgangspunt hebben worden vervangen door theorieën die gaan over 'voortbestaan van de vriendelijkste'. En zo is er kans op een breedgedragen basis voor de verdere ontwikkeling van talloze initiatieven, zoals die ook nu al overal in de wereld gaande zijn. Die allemaal bijdragen aan een nieuwe wereld in wording en 'liefde' als basis hebben. Dit wordt gaandeweg 'het nieuwe normaal'.

PERFECTE SYSTEMEN BESTAAN NIET

Ondertussen hebben we ook wel het een en ander met onszelf te doen, want zoals de info op deze site steeds laat zien: wij zijn geïndividualiseerde bewustzijnsunits. We hebben een vrije wil. En we maken deel van het Grote Bewustzijn Systeem (GBS). Wij zijn dus ook onderdeel van de beschreven paradigma-shifts.

Want als mensen hebben we steeds de neiging om ons heil te zoeken in nieuwe systemen. Maar nieuwe systemen kunnen alleen maar goed werken als ook ons bewustzijn zich opnieuw organiseert. Want evolutie is zelden een doorgaande lijn van verbetering. Er worden nieuwe stappen gezet en er is terugval. Hoe veel en hoe vaak hangt mede van onze dagelijkse acties af: kies je vanuit liefde of kies je vanuit angst?

Er is geen systeem te bedenken dat perfect werkt, gewoon omdat er in onze werkelijkheid geen perfecte mensen zijn (daarom is de evolutie van ons bewustzijn ook zo'n groot goed). Als we wel perfect waren, dan zou waarschijnlijk elk systeem perfect werken omdat wij een systeem zo laten werken als het doet.

Hoewel het bijvoorbeeld toe te juichen is dat we in onze samenleving werken aan andere geldsystemen, is het niet zo dat daar een systeem uit ontstaat dat perfect zal zijn. Als we stellen dat 'geld' slecht is omdat het leidt tot kwaad, dan gaan we voorbij aan iets dat essentieel is als je echt verandering wilt bewerkstelligen. Geld op zich is een neutraal gegeven. Je kunt het alleen maar 'slecht' noemen, omdat wij ermee omgaan op een manier dat we anderen tekort doen.

WIJ ZIJN BEWUSTZIJN

Als onze systemen dus niet werken, dan is het te oppervlakkig en niet echt behulpzaam om te zeggen dat dat ligt aan het systeem of vooral aan de mensen die het systeem bedacht hebben (al dan niet ter meerdere glorie van zichzelf).

Wat we te doen hebben is dat we elk voor onszelf leren kijken naar wat er niet werkt en waarom niet. Zo begin je alle falen van een systeem te leren zien als een symptoom. Een symptoom dat ons iets over de kwaliteit van ons bewustzijn. Over waar en hoe we ons verder te ontwikkelen hebben.

Als mensen hebben we niet geleerd wie we werkelijk zijn. Namelijk bewustzijn zelf. En dat we dus beschikken over een enorme bewustzijnskracht. We schikken ons zo goed en zo kwaad als dat gaat in gemiddelden. En in een lot van ondergeschiktheid aan het systeem. We nemen de boodschappen en programma's van onze cultuur - via onderwijs, media, politiek etc - serieus en houden onszelf zo op die 'ondermaatse plek'. Vaak ook als we op een punt in onze ontwikkeling zijn waar je andere, bewustere keuzes zou kunnen maken.

Blogs als deze, en talloze andere, zijn bedoeld om andere informatie te geven. Zodat ons bewustzijn kan vergroten en verdiepen. En we van daaruit systemen ontwikkelen die recht doen aan onze oorspronkelijkheid en die dus van nature meer zullen deugen, ook al zijn ze wellicht niet perfect omdat een spiegel zijn van onze eigen ontwikkeling. En precies dat is de evolutie van bewustzijn - allereerst in/van onszelf en daarmee als vanzelf ook in/van 'het systeem' als geheel.