Je leeft je droomleven al...

Ja, ik weet dat dit een titel is die behoorlijke irritatie kan opwekken (Hoezo!!??? Dan ken je mijn leven niet!). En misschien maakt het ook nieuwsgierig. Wat het ook doet; het is goed. Want daar gaat deze blog over.

Nu weet ik wel dat we dat vanuit ons menselijke perspectief een groot deel van de tijd helemaal niet ervaren dat we een 'droomleven' leiden. Dus ga ik even terug naar de basis van de info op deze site: de virtuele werkelijkheid. Dat helpt ons om voorbij te kunnen gaan aan ons menselijke perspectief, dat nogal beperkt is, en een andere plek op te zoeken in ons bewustzijn. Zodat we kunnen gaan begrijpen waarom ons leven altijd een droomleven is.

JOUW DATASTROOM OP MAAT GEMAAKT

In onze virtuele werkelijkheid is alles wat we zien, ervaren en meemaken een datastroom. Onze ervaring is informatie (je kunt in meerdere blogs lezen wat dat in meer technische zin betekent. En hier vind je een eenvoudige uitleg van de theorie met link naar ons concrete dagelijkse leven).

Het Grote Bewustzijn Systeem - waar wij onze werkelijkheid een onderdeel van is en waar wij als geïndividualiseerde units een uitdrukking van zijn - is dus een informatiesysteem. En het systeem is gericht op 'evolutie': dat wil zeggen zoveel mogelijk ervaringen creëren, zodat er steeds weer nieuwe informatie ontstaat op basis waarvan er nieuwe patronen (inzichten) ontstaan, die weer nieuwe ervaringen voortbrengen die weer nieuwe informatie opleveren etc.

In deze werkelijkheid, die wij om allerlei redenen ervaren als ' fysiek', is alles wat je ziet, ervaart en meemaakt op maat gemaakt. Zodat je jouw evolutionaire pad steeds optimaal kunt bewandelen. Zijn er onderdelen van je werkelijkheid, die je onwenselijk vindt dan is dat een uitnodiging om je perspectief op je werkelijkheid te veranderen, precies zoals we in een blog als deze doen. Met als doel dat je dat wat je onwenselijk vindt anders kunt gaan zien. Dat is wat we hier noemen: je werkelijkheid decoderen en daardoor je datastroom veranderen.

ALLES IS ER, ALTIJD

Er ligt niets vast in jouw werkelijkheid, zoals je denkt dat het vast ligt. Dat laatste is alleen maar een programma dat we meegekregen via onze collectieve socialisering.

Net zoals dat er niets is dat jij graag zou willen en dat niet zou kunnen. Ook dat is een programma (programma's zijn daarmee niet slecht, maar geven de verschillende fasen van ontwikkeling van de mens en mensheid weer. Welke dat zijn komt in een ander blog nog uitgebreider aan de orde).

Alles is altijd aanwezig in een immens dataveld, en de wijze waarop elk van ons naar zijn werkelijkheid kijkt bepaalt welke data uit dat veld in ons gewaarzijn kunnen komen en welke data niet. Dus je huidige leven is een exacte weergave van de data zoals die in jouw bewustzijnssysteem zijn georganiseerd: je leven laat je zien daarmee ook zien welke overtuigingen, angsten en geloofsystemen je in je herbergt. Het zijn de programma's die ingegeven zijn door onze opvoeding (in gezin en op school) en door de (ongeschreven) regels van onze samenleving.

En omdat we een 'droomleven' definiëren als iets dat helemaal bij ons past, dat een optimale uitdrukking is van onszelf, leven we op elk moment van de dag ons droomleven. En we kunnen op elk moment van de dag besluiten dat bepaalde onderdelen van ons huidige droomleven niet meer passen bij nieuwe kennis, ervaringen en inzichten die we hebben opgedaan. En dat is dan meestal het moment waarop je ervaart dat je iets wilt veranderen.

HORIZONTALE EN VERTICALE VERANDERING

De oude versie van wat je 'droomleven' was, wil overschreven worden met een nieuwe. Je afzetten tegen het oude helpt dan overigens niet: het was je eigen creatie en had als doel om de ervaring op te doen die je opdeed en je bewust te maken van de dingen waar je je nog niet bewust van was. Het is dus 'ervaring' - niet goed en niet slecht.

En als je eenmaal zicht hebt op de nieuwe versie van jezelf, dan houd je je daarmee ook niet meer bezig, maar je richt je op de informatie in jezelf die zoveel als maar kan uitdrukking aan de nieuwe versie geeft. De werkelijkheid 'buiten' je verandert dan vanzelf mee.

Je datastroom updaten gebeurt op twee manieren: horizontaal en verticaal. Horizontaal betekent dat je aan de huidige versie van jezelf sleutelt, zodat het wat beter kan functioneren in jouw huidige werkelijkheid. De lopende programma's worden wat aangepast.

Verticaal betekent dat je de huidige versie verruilt voor een nieuwe versie: er draait een ander programma dat op een andere manier bediend moet worden. Je bent niet meer wie je was.

GROOTSE VOORBEELDEN

Nu weet ik dat de neiging groot is om te zeggen: hoe kan er in elk mensenleven sprake zijn van keuzevrijheid om je eigen werkelijkheid ter hand te nemen, als mensen ook de gruwelijkste dingen meemaken. Zoals gezegd: vanuit het menselijke perspectief kunnen we dat niet zien en durven we daar dus ook niks over te zeggen (en zijn er allerlei programma's die ingeven dat we er ook niets over mogen zeggen).

Daarom is het, als je je vragen zoals deze stelt, wat mij betreft altijd goed om je eigen onderzoek te doen. En je niet slechts te baseren op aannames en ideeën. Zijn er mensen die zich - ondanks gruwelijke omstandigheden - niet laten leiden door het idee dat zij geheel en al slachtoffer zijn van hun situatie? Die daar een ander perspectief op hebben dan de gemiddelde mens? En die zich daardoor radicaal anders gedragen, waardoor je kunt zien dat zij opereren vanuit een ander programma?

Die mensen zijn er. Ik geef een voorbeeld dat in die zin meteen ook alles zeggend is.

Victor Frankl, een psychiater/psychotherapeut, zat tijdens de tweede wereldoorlog gevangen in meerdere concentratiekampen. En werd daar onderworpen aan de meest onmenselijke omstandigheden, waar we allemaal op een of andere manier wel kennis van hebben genomen. Hij schrijft in zijn boek 'De zin van het bestaan': De kampervaringen hebben bewezen dat de mens wel degelijk een keuzemogelijkheid heeft. Vele, dikwijls zeer heldhaftige, voorbeelden dat apathie te overwinnen en agressie te onderdrukken is. Zelfs onder dergelijke zware psychische en fysieke spanningen kan de mens een spoor van geestelijke vrijheid, van een onafhankelijke geest, behouden.

Wij, die in concentratiekampen hebben geleefd, wij zijn de gevangenen niet vergeten die door de barakken liepen om anderen op te beuren en te troosten, die hun laatste korst brood aan een medegevangene schonken. Hun aantal was wellicht klein, toch hebben deze mannen overtuigend bewezen dat een ding de mens niet kan worden ontnomen: de allerlaatste menselijke vrijheid - de keuze onder alle omstandigheden zijn eigen houding te bepalen, zijn eigen weg te kiezen.

GROOTSE GIFTEN

Vanuit een groot, kosmisch perspectief, kunnen we nu gaan inzien dat het leven van deze mensen niet zomaar is verlopen zoals het deed. Zij waren in staat tot iets dat we als mensheid nog niet kenden. En daarmee gaven zij aan ieder van ons een grootse, evolutionaire gift: weten dat het kan - je eigen weg kiezen.

Dat betekent: je perspectieven bevragen, veranderen en daarmee je beslissingsruimte vergroten. Zodat je in je droomleven steeds de beste versie van jezelf bent die je in dit moment kunt zijn.

De grote evolutionaire vraag, die we onszelf dus steeds zouden kunnen stellen is:

Lijd ik aan mijn droomleven of leid ik mijn droomleven?