Evolueren van 'verdelen en heersen' naar 'verenigen en dienen'

Misschien is het je bekend dat er binnen de wetenschap van de fysica heel wat gefilosofeerd wordt over dat ons universum mogelijk niet het enige universum is dat er bestaat. De reden daarvoor is onder meer dat wetenschappers allerlei onderzoek doen naar de werking van onze werkelijkheid. Uit die onderzoeken komen resultaten die heel lastig verklaard kunnen worden op basis van onze huidige wetenschappelijke theorieën. En het gevolg daarvan is dat wetenschappers op zoek (moeten) gaan naar manieren om die onderzoeksresultaten te kunnen verklaren. En het idee van de meerdere universa is een van de manieren waarop bepaalde onderzoeksresultaten beter verklaard kunnen worden (onderaan deze blog vind je een kort animatiefilmpje dat wat meer zicht geeft op de verschillende visies die wetenschappers hierop hebben, 3 min/Engels).

WETENSCHAPPELIJKE EN GEESTELIJKE ROUTE

In eerder verschenen blogs op Deja.Nu is al eens uitgebreid aan de orde gekomen hoe we ook voor onszelf kunnen onderzoeken of er meerdere werkelijkheden bestaan, dan de aardse die ons zo bekend is (je kunt een bundeling van die blogs vinden in een e-boek op deze pagina).

Kortom, we kunnen zowel via de wetenschappelijke als de geestelijke route ons eigen onderzoek doen en onze eigen conclusies trekken. In deze blog wil ik graag een poging doen om de logica van het bestaan van meerdere werkelijkheden uiteen te zetten. Wat zou het nut daarvan kunnen zijn? En wat kan dat ons vertellen over wat het doel van onze aardse werkelijkheid is? En voor onze aanwezigheid in juist deze werkelijkheid?

Mijn eigen onderzoek - zowel via de buitenkant (wetenschap) als de binnenkant (spiritualiteit) - is gevoed door vragen die in me opkwamen. Dat begon als kind al wanneer ik keek naar de avondhemel en leerde over de verschillende constellaties (de grote en kleine beer, het steelpannetje etc.). Ik zag en voelde hoe groot de ruimte om ons heen was. En het ging er bij mij niet in dat er daar helemaal niets anders zou zijn dan planeten, sterren etc. De aarde is een planeet met mensen erop, dus waarom zouden er niet ook andere zijn met mensen erop?

Ik heb in mijn latere onderzoek naar antwoorden op die vragen - via de verklaringen van de bijvoorbeeld de wetenschap - geen antwoorden kunnen vinden, die het logisch maakten om ervan overtuigd te raken dat niet-aards leven niet bestaat. Dus ik leef al heel lang met een besef van 'meer', maar het duurde nog jaren voordat ik wegen vond om zelf op onderzoek uit te gaan. En in die jaren werden de verhalen uit de wetenschap zelf ook steeds 'exotischer', zoals het filmpje laat zien. Alle reden dus om mijn onderzoek monter voort te zetten (en de bovengenoemde blogs/e-boek zijn er onder meer een weerslag van).

ONTWIKKELEN VAN WAARDEN

We zetten de tijd even vooruit naar de periode waarin ik me in mijn werk veel bezighield met hoe een organisatie een visie kan ontwikkelen. En hoe je er met iedereen in de organisatie voor kunt zorgen dat ieder - vanuit zijn eigen waarden - ook echt iets heeft met die visie. Zo kan iedereen dat wat de visie zegt op zijn eigen manier uitdragen. En dat heeft weer als gevolg dat mensen buiten de organisatie enthousiast kunnen worden over die visie, omdat de mensen die erover vertellen er zelf enthousiast over zijn.

Om dat werk goed te kunnen doen, moet je dus op maat werken. Want het is belangrijk dat je uitgaat van de persoonlijke waarden van elke betrokkene. Daarom werkte ik vaak met modellen, die bijvoorbeeld op een inzichtelijke manier weergeven hoe mensen zich kunnen ontwikkelen als het gaat om welke waarden zij in hun leven belangrijk vinden. En hoe meer ik daarmee bezig was, hoe meer ik me van alles ging realiseren over onze aardse werkelijkheid als geheel.

Want de modellen leken aan te geven dat wij aardemensen leren om in ons denken en handelen voorbij te gaan aan onze huidige model van de werkelijkheid. En dat is een model dat vooral gebaseerd is op de dynamiek van 'verdeel en heers' .

Een gedachte-experiment kan helpen om mijn punt te verduidelijken. Als je even tijd neemt om om je heen te kijken naar wat er allemaal gaande is in onze aardse werkelijkheid, dan valt de dynamiek van 'verdeel en heers' op allerlei manieren op.

Je ziet het terug in het politieke spel: een systeem van partijen die elkaar beconcurreren en die mensen tegen elkaar opzet met als doel macht in handen te krijgen.

Je ziet het terug in het financiële spel: een systeem waarin geld zo verdeeld wordt dat er mensen zijn die veel hebben en mensen die weinig hebben.

Je ziet het terug in het educatiespel: een beoordelingssysteem waardoor sommige kinderen zich bekwaam voelen en anderen twijfels hebben over hun kunnen.

Je ziet het terug in het arbeidsspel: een systeem waar mensen hogere en lagere posities hebben. En de een bepaalt wat de ander doet.

MODELLEN VOOR EEN WERKELIJKHEID

Dit zijn maar een paar voorbeelden die laten zien hoe het model van onze werkelijkheid niet primair gebaseerd lijkt te zijn op: verenigen (in plaats van verdelen) en dienen (in plaats van heersen).

Laten we voor het gemak de werkelijkheid van 'verdeel en heers' model 1 noemen. En de werkelijkheid van 'verenigen en dienen' model 2. In model 1 hebben we op grote schaal te maken met emoties als wantrouwen en angst. In model 2 hebben we vooral te maken met emoties als vertrouwen en liefde. En dat is - zo leek ik te ontdekken - in een notedop de opgaaf die wij mensen als bewoners van deze aardse werkelijkheid hebben: evolueren van vooral gedreven worden door angst naar bewust (leren) kiezen voor denken en dus handelen vanuit liefde.

Dat we die weg niet zomaar afleggen, is ook weer het makkelijkst voor te stellen met een gedachte-experiment. Als kind zijn we erop uit dat we krijgen wat we willen (dat is mijn pop, auto, fiets etc). En als we bang zijn dat we niet krijgen wat we willen, dan vinden we het niet erg om iets af te pakken van een ander. Of we maken bondjes met vriendjes bijvoorbeeld door iets naars te vertellen over een ander vriendje van dit vriendje (we verdelen en heersen om onze eigen positie te verzekeren).

Als we klein zijn dan zijn onze emoties duidelijk zichtbaar voor anderen. Als we ouder worden dan hebben de meesten van ons nog steeds te maken met die emoties, maar leren we om er strategischer mee om te gaan. En soms komt er een moment dat we verveeld raken van het spel van 'verdelen en heersen', waardoor we op zoek gaan naar andere spelvormen (en ontdekken dan vaak ook hoe lastig het kan zijn om die oude manieren van het spel spelen echt los te laten, want dat is evolutie).

AANGEBOREN OF AANGELEERD

De vraag die vaker gesteld wordt is of mensen nu van nature die voorkeur hebben voor 'verdelen en heersen' of dat dat aangeleerd is. Vanuit het virtuele werkelijkheidsperspectief bezien, denk ik dat er sprake is van een 'en-en'. Als we deze werkelijkheid binnenkomen, dan wordt het bewustzijn dat we zijn 'gesocialiseerd'. We krijgen geleerd hoe het eraan toe gaat in deze werkelijkheid. We beginnen zo als vanzelf te denken en handelen vanuit die programma's. Dus in die zin lijkt er zeker sprake van te zijn dat onze avatar (de speler in dit aardse spel) dingen aanleert.

Tegelijkertijd is het vast ook niet voor niks dat we ervoor kiezen om juist het spel van deze werkelijkheid te spelen. Dat kan te maken hebben met dat we precies hier ervaring op hebben te doen in en met werkelijkheidsmodel 1 (en dat kan zijn omdat je nu nog helemaal gelooft in dat model en daarmee ervaring opdoet of dat je juist aan het leren bent het te doorzien of omdat je je hebt voorgenomen dat je niet alleen zelf wilt leren doorzien maar dat je ook anderen daarin wilt bijstaan). Dus wellicht zegt het feit dat we als avatar* in deze aardse werkelijkheid spelen ook iets over waar we zijn in onze ontwikkeling als speler van het spel. Over wat we als groter bewustzijn willen leren.

In onze huidige tijd zie je hoe we als mensheid aan het worstelen zijn met de beide werkelijkheidsmodellen. Als het gaat om de grote schaal dan leven we veelal in model 1 - bijvoorbeeld als het gaat om hoe onze systemen zijn ingericht. En tegelijkertijd experimenteren we - nu nog op kleinere schaal - volop met allerlei model 2-vormen (te denken valt aan vormen gericht op de deel-economie, of nieuwe communities waar mensen elkaar helpen en organisaties die 'dienen' belangrijker beginnen te vinden dan 'heersen').

HET VEEL GROTERE 'PLAATJE'

En zo kom ik weer terug bij waar deze blog over wil gaan: de vraag over het bestaan van meer dan alleen de aardse werkelijkheid. Want als je eenmaal in de werking van de aardse werkelijkheid duikt, dan kun je er enigszins moedeloos van worden. Er lijkt zoveel angst en wantrouwen te zijn - met allerlei extreme gebeurtenissen als gevolg - dat je je afvraagt of dit ooit nog goed gaat komen. En als je zulke vragen hebt, dan kan het helpen om een groter plaatje te gaan zien, waardoor je anders naar aardse gebeurtenissen kunt kijken.

En waardoor we onze angsten kunnen transformeren in compassie met alles en iedereen voor wie aardse gebeurtenissen tragisch kunnen zijn. Ook dan schuiven we op van angst naar liefde. En zijn we onderdeel van de oplossing in plaats van de problemen.

Want zoals ik het heb kunnen zien, via een jarenlang durend eigen onderzoek naar de werking van de werkelijkheid, is de aardse werkelijkheid inderdaad een heel specifieke omgeving voor ons allemaal om een heel specifieke ervaring in op te doen. En zo zijn er meer van dit soort specifieke omgevingen. Daaronder zijn er die - vanuit ons standpunt bezien - slechter functioneren dan deze. En er zijn er die de taak waar de aarde voor staat (van model 1 naar model 2), al hebben volbracht. Alles bij elkaar vormen die werkelijkheden een groot evolutionair spel (dat we ook wel aanduiden met de naam het Grote Bewustzijn Systeem).

En er lijkt daarmee zeker ook een bedoeling te zijn van het bestaan van al die verschillende trainingslokalen. Misschien heb je wel eens gehoord over hoe leraren vaker de ervaring hebben dat bepaalde lesstof elk jaar weer makkelijker wordt opgepikt door een nieuwe klas. In de wetenschap hebben ze dat fenomeen ook onderzocht bijvoorbeeld door mensen op verschillende plekken na elkaar een kruiswoordpuzzel te laten oplossen. Het oplossen werd steeds makkelijker voor de opeenvolgende puzzelaar. Vanuit het virtuele werkelijkheidsperspectief bezien is dat niet zo verbazend. De data van de kruiswoordpuzzel zijn door de eerste puzzelaar deze werkelijkheid ingebracht. En de mensen die volgen kunnen - via hun intentie om de puzzel op te willen lossen - dus (steeds) makkelijker intunen op die datastroom.

Daarin lijkt vooral ook het nut van meerdere werkelijkheden te liggen. Het Grote Bewustzijn Systeem is erop gericht om steeds nieuwe informatie te genereren, door diversiteit te bevorderen. Die innovatie is nodig voor de verdere evolutie - en dus voortgang - van het systeem. En het is - zoals ik het zie - niet alleen helemaal niet logisch dat onze specifieke aardse vorm de enige zou zijn in dit immense systeem. Maar het is - ook bezien vanuit het evolutionaire doel van het systeem - heel erg onwaarschijnlijk. En zoals gezegd, we kunnen ons eigen onderzoek doen. Waar we dat willen onderbouwd met allerlei bronnen (zowel traditioneel als niet-traditioneel wetenschappelijk en spiritueel).

Tegelijkertijd ligt er in het hier en nu van deze aardse werkelijkheid ook de meest belangrijke taak voor ons allemaal: nagaan waar we denken doen vanuit wantrouwen en angst. En de moed vinden om vertrouwen en liefde voorop te stellen, juist in die situaties waar dat tegen al onze programmering in gaat.

WETENSCHAP EN VISIES OP 'MULTI-VERSA'

Hieronder het animatiefilmpje met uitleg over de visies van de fysica op het bestaan van meerdere werkelijkheden (universa).

* Als we op Deja.Nu het woord 'avatar' gebruiken dan bedoelen we daarmee dat wij mensen allemaal creaties zijn binnen een Groot Bewustzijn Systeem. We zijn dus veel meer omvattend dan dat we in ons dagelijkse doen geneigd zijn te denken.